Szlak żółty rozpoczyna się na terenie term mszczonowskich. W tym samym miejscu rozpoczynają się również szlaki zielony (Szlak w stronę Rezerwatu Grądy Osuchowskie) i czarny (Szlak Traktem Tarczyńskim). Z terenu term wyjeżdżamy, skręcając w prawo, jedziemy drogą z kostki brukowej w kierunku drogi asfaltowej. Termy Mszczonów to nowoczesny kompleks obiektów wykorzystujący źródła termalne, spełniający funkcje wypoczynkowe oraz rekreacyjne. Woda termalna wykorzystywana w kąpielisku wydobywana jest od 1996 roku z głębokości 1714 metrów z utworów piaskowcowych kredy dolnej. Temperatura wody termalnej mierzona na powierzchni wynosi +42,5°C. Mszczonowska woda termalna jest wodą wodorowo-węglanowo-wapniowo-sodową. Jej całkowita mineralizacja wynosi 472 mg/l. Jest to unikatowa na Mazowszu mineralizowana woda pitna wydobywana z tak dużej głębokości. Wody wykorzystywane w kąpielisku to wolne od zanieczyszczeń wody termalne, aby zachowały swoje naturalne właściwości, nie są filtrowane ani wzbogacane. Charakteryzują się podwyższoną zawartością związków żelaza, co powoduje wzrost nasycenia ich barwy (brązowozielonkawa) i mętności. Ze względów praktycznych niewskazane jest zakładanie białych lub bardzo jasnych strojów kąpielowych.

Po 140 metrach skręcamy w lewo w ulicę Północną. Po prawej stronie znajduje się chodnik z wąską ścieżką rowerową. Po 130 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania, na którym skręcamy w prawo w ul. Wschodnią – ścieżka rowerowa również zakręca w tym kierunku. Po kolejnych 100 metrach skręcamy na światłach w lewo w ulicę Targową. Tutaj nie ma już ścieżki rowerowej – jedziemy osiedlową drogą asfaltową pomiędzy willową zabudową. Po 190 metrach skręcamy w prawo, w ulicę Armii Krajowej.

Mijamy kilka skrzyżowań z drogami asfaltowymi i po 340 metrach dojeżdżamy do drogi głównej na Tarczyn. Skręcamy w lewo, w ulicę Tarczyńską. Na drodze asfaltowej obowiązuje zakaz jazdy rowerem, po prawej stronie widzimy chodnik z wąską ścieżką rowerową. Początkowo jedziemy pomiędzy domami jednorodzinnymi, po 400 metrach mijamy po lewej hotel Panorama, po kolejnych 400 metrach zaczynają się zabudowania przemysłowe. Kompleks hotelowy Panorama w Mszczonowie to pięknie położony pośród pól i łąk hotel wraz z przyległym Zespołem Chat Góralskich (domki w stylu góralskim, ze ścianami z drewnianych bali i kamienia) oraz Centrum Teambuildingowe w Zbiroży. Zbiroża to piękny ośrodek przystosowany do organizacji imprez integracyjnych, pikników i wszelkich eventów – szczególnie plenerowych, oraz jedyne w Polsce specjalistyczne Centrum Teambuildingowe – TeamStrefa.

Po 500 metrach dalej poruszamy się ścieżką rowerową (w dalszym ciągu obowiązuje zakaz jazdy rowerem po jezdni), pomimo że nie jest ona oznaczona i nie odróżnia się kolorystycznie od chodnika. Po 300 metrach mijamy po lewej stronie kapliczkę i skrzyżowanie z ulicą Wiejską. Po 700 metrach mijamy znak informujący o końcu obszaru zabudowanego.

Po 300 metrach dojeżdżamy do wiaduktu. W prawo odchodzi droga na Grójec, nasz szlak prowadzi prosto ścieżką rowerową. Za wiaduktem widzimy zjazd w prawo na Sochaczew. Nasz szlak prowadzi prosto, po lewej jest las, po prawej zaś zabudowa przemysłowa. Po 400 metrach kończą się zabudowania, teraz jedziemy przez lasy i łąki.

Po 300 metrach zarówno szlak żółty, jak i pozostałe dwa szlaki rowerowe skręcają w lewo, w ulicę Bieleckich prowadzącą do Kaczkowa. Tutaj kończy się ścieżka rowerowa, wjeżdżamy na drogę szutrową, miejscami podmokłą, prowadzącą przez łąki i lasy.

Po 800 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania w Kaczkowie. Po prawej stronie znajduje się kamienna kapliczka wbudowana w mur ciągnący się po prawej stronie drogi. Na skrzyżowaniu szlaki zielony i czarny skręcają w prawo, nasz szlak żółty skręca w lewo, w ulicę Słoneczną. Jedziemy drogą żwirową i po 100 metrach odbijamy w prawo, w ulicę Polną. Jedziemy piaszczystą ścieżką przez pola i łąki. Po 600 metrach zaczyna się las.

Po 400 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania w Zboiskach, skręcamy w prawo w wyboistą drogę asfaltową wiodącą przez las i pomiędzy nielicznymi zabudowaniami. Po 100 metrach asfalt przechodzi w drogę szutrową. Po kolejnych 100 metrach wyjeżdżamy ze Zboisk, przejeżdżamy przez mostek i jedziemy pomiędzy polami i zabudowaniami.

Po 200 metrach widzimy po lewej murowaną kapliczkę. Tutaj skręcamy w lewo, w wyboistą, podmokłą leśną ścieżkę o zarośniętych poboczach. Po 200 metrach mijamy po prawej przydrożny krzyż. Droga prowadzi przez łąki, pola i leśne skupiska.

Po 400 metrach droga łukiem skręca w lewo, a po 200 metrach po prawej widzimy duży zbiornik wodny.

Po 1,3 kilometra znów zaczynają się zabudowania. Dojeżdżamy do skrzyżowania, w lewo odchodzi ulica Poziomkowa. Nasz szlak wiedzie dalej prosto drogą utwardzoną, po 100 metrach mijamy kolejne skrzyżowanie – z ulicą Spacerową prowadzącą w lewo. Po prawej widzimy drogę do nadleśnictwa z zakazem wstępu, zaraz za nią – małą kapliczkę przymocowaną do drzewa.

Po 150 metrach dojeżdżamy do ronda. Prosto, pod wiaduktem, droga nr 579 prowadzi na Radziejowice i Grodzisk Mazowiecki. Nad nią znajduje się trasa E67 Wrocław – Katowice, potocznie nazywana „trasą katowicką”. Szlak żółty wiedzie prosto, pod wiaduktem, na Radziejowice. Po 200 metrach po lewej stronie mijamy sklep Biedronka, a tuż za nim restaurację i aptekę.

Po 300 metrach dojeżdżamy do ronda i skręcamy w lewo na Żyrardów. Po kolejnych 300 metrach skręcamy w lewo, w drogę asfaltową. Po 100 metrach mijamy mostek, a po następnych 200 metrach dojeżdżamy do zespołu pałacowego w Radziejowicach. Po prawej stronie widzimy kawiarnię Leśna. Zespół pałacowo-parkowy w Radziejowicach powstał w XV wieku. Wtedy zbudowano tu reprezentacyjną siedzibę właścicieli dóbr radziejowskich. Wielokrotnie rozbudowywany renesansowy dwór w połowie XVII wieku przybrał formę regularnego barokowego założenia pałacowego powiązanego z rozległym ogrodem. Pałac gościł wiele znakomitych osobistości z polskich i zagranicznych dworów. Bywali tu Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan III Sobieski. Prymas Michał Radziejowski dokonał przebudowy jednej z oficyn dawnego założenia na pałac stanowiący obecnie korpus główny zespołu. Od 1782 roku dwór należał do Krasińskich. Oboźny koronny Kazimierz Krasiński na przełomie XVIII i XIX wieku przebudował pałac, nadając mu klasycystyczną formę. Prace kontynuował Józef Wawrzyniec Krasiński. Na jego polecenie wnętrza pałacowe zostały pokryte dekoracją malarską, na poddaszu urządzono mały teatr, wzniesiono neogotycki, romantyczny zameczek oraz murowany kościół. Wokół pałacu i zameczku założony został park krajobrazowy. W parku znajduje się niewielki dworek – dawna siedziba administratora folwarku, o typowej architekturze szlacheckiej. Mieści się tam współcześnie 12 pokoi hotelowych i mały salonik z fortepianem. Na miejscu samego folwarku znajduje się XIX-wieczna kuźnia, zaadaptowana na salę konferencyjną. Po II wojnie światowej zdewastowany zespół pałacowy gruntownie odremontowano. W roku 1965 pałac zaczął pełnić funkcję domu pracy twórczej dla artystów. Przez 30 lat stałym rezydentem pałacu był Jerzy Waldorff.

Droga główna, a z nią nasz szlak, skręca w prawo. Po lewej widzimy budynek Ochotniczej Straży Pożarnej w Radziejowicach. Po prawej ciągną się zabudowania przemysłowe. Jedziemy dobrej jakości drogą asfaltową pomiędzy łąkami i nielicznymi zabudowaniami. Po 500 metrach mijamy po lewej sklep spożywczy. Po następnych 500 metrach po lewej widzimy kapliczkę, zaraz za nią skrzyżowanie. My jedziemy dalej prosto ulicą Przemysłową – wyboistą drogą szutrową przez las i pomiędzy zabudowaniami.

Po 400 metrach mijamy rzeczkę, 100 metrów dalej skrzyżowanie w miejscowości TartakBrzózki z dochodzącą z lewej strony ulicą Zaciszną. Jedziemy dalej prosto ulicą Krętą. Po 100 metrach mijamy po prawej przydrożny krzyż. Żwirowa, miejscami piaszczysta droga prowadzi pomiędzy łąkami, zabudowaniami i leśnymi skupiskami. Po 500 metrach mijamy skrzyżowanie z dochodzącą z lewej strony ulicą Piniową.

Po 200 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania. Tu kończy się miejscowość Tartak Brzózki. Po drugiej stronie skrzyżowania widzimy kapliczkę. Prosto droga prowadzi na Słabomierz, w lewo na Budy Mszczonowskie. Nasz szlak skręca w prawo, w ulicę Mszczonowską. Jedziemy drogą asfaltową pomiędzy nielicznymi zabudowaniami. Po 300 metrach mijamy po lewej kapliczkę, po prawej widzimy duży zbiornik wodny. 200 metrów dalej przejeżdżamy nad tamą.

Po 100 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania. Droga na Radziejowice prowadzi w prawo, na Żyrardów w lewo. Nasz szlak wiedzie w lewo, na Żyrardów. Za skrzyżowaniem mijamy okazały kompleks hotelowy Afrodyta SPA. (po raz kolejny mapa wskazuje coś innego, niż oznaczenia w terenie, znak przed skrzyżowaniem nakazuje skręcić w prawo na Radziejowice, a mapa i opis szlaku w lewo na Żyrardów. Dopiero po skręcie po jakimś czasie okazuje się, że oznaczenie jest błędne i prawidłowy jest kierunek na Żyrardów) Hotel Afrodyta **** Business & SPA położony jest w pobliżu rezerwatu przyrody Dąbrowa Radziejowska. Otoczenie hotelu stanowi doskonale zachowany duży kompleks leśny ze zbiorowiskami dębu, brzozy, topoli, buku, sosny. W rezerwacie występuje wiele roślin objętych ochroną, m.in. konwalia majowa, pierwiosnka lekarska, oraz żyje ponad 130 gatunków ptaków oraz wiele gatunków owadów. 100 metrów od hotelu płynie mała i urokliwa rzeka Pisia. Droga prowadzi dobrej jakości, lecz ruchliwą asfaltową trasą przez lasy i łąki. 600 metrów dalej przejeżdżamy przez wiadukt nad torami kolejowymi. Po 500 metrach widzimy po prawej drewnianą kapliczkę zamocowaną na drzewie.

Po 200 metrach wjeżdżamy do Korytowa. Tu kończy się las i zaczynają zabudowania. Po prawej stronie odchodzi droga na Podlasie. Nasz szlak wiedzie prosto, ulicą Główną. 200 metrów dalej mijamy po lewej kapliczkę, po kolejnych 400 metrach, również po lewej, widzimy przydrożny krzyż.

400 metrów dalej mijamy po lewej sklep spożywczy, 200 metrów za nim kapliczkę, a 100 metrów za nią budynek Ochotniczej Straży Pożarnej w Korytowie. 300 metrów dalej, po prawej, jest tabliczka informująca o pokojach do wynajęcia. Po 200 metrach z lewej strony widzimy małą kapliczkę.

Po 200 metrach dojeżdżamy do świateł przed przejściem dla pieszych – po lewej widzimy budynek Szkoły Podstawowej w Korytowie, a zaraz za nim duże boisko. 100 metrów dalej kończy się Korytowo.

200 metrów dalej, tuż za boiskiem, skręcamy w lewo w ulicę Krótką. Jedziemy drogą asfaltową, po lewej stronie znajduje się zalew, po prawej – ruiny XIX-wiecznego młyna wodnego.

Dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą Mszczonów – Żyrardów. Tutaj kończy się nasz szlak.