Szlak żółty rozpoczyna się przy szosie prowadzącej w kierunku Sobikowa, przy znaku informującym, że do Góry Kalwarii jest 10,9 kilometra. Po lewej stronie widzimy kapliczkę, przez skrzyżowanie przebiega szlak rowerowy niebieski – Szlak Czarnej. Ruszamy na wprost wygodną asfaltową drogą pomiędzy zabudowaniami. Po 400 metrach kończą się zabudowania, jedziemy pomiędzy polami, po kolejnych 200 metrach wjeżdżamy w las sosnowy.

Po 200 metrach wjeżdżamy do miejscowości Obręb, jedziemy pomiędzy niską zabudową wiejską. Po 400 metrach mijamy z prawej zjazd na Czaplinek, po kolejnych 400 metrach drugi zjazd na Czaplinek w prawo. Jedziemy wygodną asfaltową drogą przez pola, łąki i sady, rzadkie skupiska leśne i pomiędzy nielicznymi zabudowaniami. Po 400 metrach droga łukiem zakręca w lewo.

800 metrów dalej rozpoczynają się zabudowania miejscowości Sobików. Po 200 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą nr 683. W prawo odchodzi droga na Dębówkę, w lewo na Pilawę i na Krzaki Czaplinkowskie. Po prawej stronie, za skrzyżowaniem, widzimy kościół. Nasz szlak kieruje nas na skrzyżowaniu w prawo, po 100 metrach, razem z drogą główną, skręcamy w lewo, mijając z lewej strony teren kościoła. Po prawej znajduje się boisko.

100 metrów dalej dojeżdżamy do skrzyżowania, po prawej stronie widzimy kapliczkę. W prawo odchodzi ulica Sadowa, w lewo – ulica Graniczna. Skręcamy w lewo, w ulicę Graniczną, jedziemy nieco węższym, ale dobrej jakości asfaltem, po prawej stronie mając zabudowania, po lewej zaś pola i łąki. Po 400 metrach kończy się asfalt. Nasz szlak wiedzie dalej na wprost polną, wyboistą, mocno zarośniętą trawą i dość podmokłą ścieżką. Jedziemy skrajem lasu, pomiędzy polami i sadami. Po 600 metrach mijamy po prawej stronie fragment starego drewnianego ogrodzenia, 100 metrów dalej wjeżdżamy w las. Początkowo droga może być podmokła, po obu stronach widzimy bagna, dalej ścieżka robi się bardziej sucha, jedziemy przez ładny jasny las przecinany polankami i piaszczystymi skarpami.

Po 600 metrach mijamy kilka zabudowań – domy letniskowe. Za nimi rozciąga się las mieszany, brzozowo-sosnowy. Po kolejnych 600 metrach mijamy po obu stronach rozlewiska i dojeżdżamy do wiaty z ławami i stolikami oraz stojakami na rowery. Obok jest mapa Krainy Jeziorki. Jedziemy dalej prosto i po 400 metrach mijamy szlaban, a 100 metrów za nim dojeżdżamy do skrzyżowania leśnych dróg. Tu skręcamy w prawo i jedziemy szerokim, piaszczystym traktem przez las. Po 100 metrach dojeżdżamy do punktu czerpania wody do celów pożarowych, który jest po lewej. W lewo odchodzi droga do leśniczówki i ruin dworu w Krzymowie.

Po 100 metrach widzimy po prawej zabudowania, tuż za nimi skręcamy w lewo, w drogę prowadzącą na Krzaki Czaplinkowskie. 200 metrów dalej droga skręca w lewo, jedziemy ścieżką leśną o zarośniętych krzewami i drzewami poboczach. Po kolejnych 200 metrach skręcamy w stronę widocznego między krzewami szlabanu, w bardzo wąską, ale równą leśną ścieżkę typu single track. Przed nami 400 metrów szlaku przez urokliwy, sosnowo-brzozowy las.

Po 400 metrach mijamy szlaban, po kolejnych 100 metrach dojeżdżamy do skrzyżowania trzech leśnych dróg. Po lewej stronie są zabudowania. Wybieramy drogę środkową, biegnącą na wprost, w las. Jedziemy dość szerokim leśnym traktem przez niezbyt gęsty las. W oddali po lewej stronie widać zabudowania. Po 300 metrach mijamy skrzyżowanie leśnych ścieżek. Po 300 metrach docieramy do kolejnego skrzyżowania leśnych ścieżek. Skręcamy w lewo w ulicę wiejską, którą jedziemy około 200 metrów, aż do drogi głównej. Tu skręcamy w prawo. Jedziemy asfaltem kolejne 200 metrów pomiędzy polami i łąkami. Po 300 metrach mijamy zabudowania, po prawej stronie znajdują się przystanek autobusowy i skrzyżowanie z drogą asfaltową.

Po 400 metrach odbijamy w lewo i dojeżdżamy do drogi asfaltowej. Skręcamy w ulicę Wiejską w prawo i jedziemy asfaltem pomiędzy polami i łąkami. Po 300 metrach mijamy zabudowania, po prawej stronie jest skrzyżowanie z drogą asfaltową.

Dojeżdżamy do drogi głównej, tutaj, przy pochodzącym z 1826 roku cmentarzu żydowskim (nie jest on udostępniony do zwiedzania, zachowało się tu około 60 nagrobków i studnia do rytualnych ablucji), szlak skręca w lewo, po 100 metrach, na kolejnym skrzyżowaniu, skręcamy w prawo. Za skrzyżowaniem po lewej stronie mijamy duży cmentarz. 500 metrów dalej dojeżdżamy do kolejnego skrzyżowania. Tu nasz szlak odbija w prawo i prowadzi dalej razem z czerwonym szlakiem turystycznym. Jedziemy ulicą Kalwaryjską, dość ruchliwą asfaltową drogą pomiędzy gęstą zabudową, licznymi sklepikami i punktami usługowymi. Po 700 metrach mijamy po prawej stronie pomnik Matki Boskiej.

200 metrów dalej widzimy znak zakazujący jazdy rowerem po jezdni. Po prawej stronie zaczyna się ciąg rowerowo-pieszy. Po prawej stronie mijamy szkołę. Jedziemy dalej prosto i po 200 metrach dojeżdżamy do dużego skrzyżowania z drogą nr 79, z sygnalizacją świetlną. W prawo odchodzi ulica Dominikańska, w lewo ulica Pijarska. My jedziemy nadal prosto, ulicą Marszałka Józefa Piłsudskiego. Za skrzyżowaniem po prawej stronie widzimy kościół „Na Górce”, a za nim ratusz. Niedaleko znajduje się kościół parafialny, obsługiwany przez księży Marianów. Na tym odcinku drogi należy zwrócić szczególną uwagę na znaki drogowe (nakazy i zakazy dotyczące rowerzystów), aby uniknąć złamania przepisów. Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego, zwany kościołem „Na Górce” W 1668 roku w tym miejscu zbudowano kaplicę Piłata. Z tego miejsca zaczynała się droga na Kalwarię, wzdłuż której usytuowany był zespół 12 kaplic (dziś nieistniejących). Z tamtych czasów w kościele zachował się potężny barokowy krzyż i figura Jezusa Ubiczowanego, dwa wielkie obrazy z końca XVII wieku autorstwa Federico Barocciego Przybicie do krzyża i Zdjęcie z krzyża. W podziemiach kościoła znajduje się sarkofag z ciałem biskupa Stefana Wierzbowskiego, założyciela świątyni (ciało jest za szkłem, bardzo dobrze zachowane, choć wszystkie szaty były wielokrotnie zmieniane i spoczywa on tam od ponad 300 lat). Za kościołem możemy podziwiać pomnik Chrystusa Frasobliwego. Po koniec XVII wieku kaplica Piłata została przebudowana w stylu barokowym. W 1879 roku rozbudowana kaplica otrzymała nazwę Podwyższenia Krzyża Świętego i pełniła funkcję kościoła parafialnego. Od 1989 roku służy jako kościół młodzieżowy. Po lewej stronie widzimy nieduży skwer z popiersiem Józefa Piłsudskiego. Tutaj kończy się nasz szlak. W tym samym miejscu ma swój koniec także szlak zielony – Chojnowski Szlak Rowerowy.